Κώστας Λειβαδάς: «Όσο κι αν δυσκολέψανε οι καιροί τα ίδια θα έκανα»

Ο τραγουδοποιός Κώστας Λειβαδάς προσφάτως ενηλικιώθηκε και μουσικά, κλείνοντας 18 χρόνια συνεχούς και επιτυχημένης πορείας στα μουσικά πράγματα. Αυτά τα 18 χρόνια λοιπόν, ο Κώστας Λειβαδάς μετρά δεκάδες συνεργασίες, ευτυχισμένες μουσικές στιγμές και αγαπημένα τραγούδια που μερικά από αυτά τα συγκεντρώνει σε μια επετειακή διπλή συλλογή με τίτλο Κώστας Λειβαδάς: 18 Χρόνια Δρόμος – Τα Πιο Αγαπημένα Τραγούδια Του.

«Έσπασα την καρδιά και το κεφάλι μου κανονικά, έχοντας να διαλέξω ανάμεσα σε 200 τραγούδια. Ακόμα και τριπλό CD να έβγαινε πάλι περίεργα θα ένιωθα»

αναφέρει στο in.gr σχετικά με την επιλογή των τραγουδιών σε αυτό το διπλό CD, ενώ για να κάνουμε... τη ζωή του ακόμα πιο δύσκολη του ζητήσαμε να επιλέξει τα 5 ακόμα πιο αγαπημένα από τα 38 αγαπημένα του, που συγκέντρωσε σε αυτό το άλμπουμ.

Μεταξύ άλλων, ο Κώστας Λειβαδάς μοιράζεται μαζί μας την όμορφη ιστορία που κρύβεται πίσω από τραγούδι που έγραψε για την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, αλλά και τι σκέφτεται για τα επόμενα 18 χρόνια. Απολαύστε τον!

18 χρόνια παρουσίας στο τραγούδι. Η καριέρα σας στο μουσικό γίγνεσθαι ενηλικιώθηκε. Ο Κώστας Λειβαδάς πότε ένιωσε να ενηλικιώνεται και προς τα πού γέρνει περισσότερο η ζυγαριά: προς τον ενήλικο εαυτό του ή το παιδί που -ίσως- να υπάρχει μέσα του;

«Πρώτα απ’ όλα διάλεξα το 18 γιατί σαν ηλικία είναι μια από τις πιο γλυκές και ριψοκίνδυνες ηλικίες που σηματοδοτούν μια μεγάλη καινούργια αρχή και μια καινούργια περιπέτεια. Έτσι ένιωθα και νομίζω ότι η δημιουργικότητα είναι ο μόνος αξιόπιστος δρόμος που έχουμε αυτή την εποχή. Επιπλέον, έκλειναν αληθινά διάφοροι κύκλοι και στην κανονική ζωή για μένα και έτσι ένιωθα αυτή την περίοδο σαν μια δεύτερη ενηλικίωση στη ζωή. Κατά τ’ άλλα το μεγάλο θέμα είναι πάντα το "πάντρεμα" του μεγάλου και του μικρού. Το να γίνεσαι ένας, το να παρακολουθείς τις ισορροπίες και κυρίως να τις νιώθεις. Η ζωή του καλλιτέχνη ως το τέλος είναι μια πάλη ανάμεσα στο φαντασιακό και στην αμείλικτη πραγματικότητα».

«Κώστας Λειβαδάς: 18 Χρόνια Δρόμος – Τα Πιο Αγαπημένα Τραγούδια Του»: Ο τίτλος της νέας διπλής συλλογής σας. Πόσο εύκολο ήταν να επιλέξετε -μόνο- 38 τραγούδια από μια πορεία 18 χρόνων;
«Πολύ δύσκολο. Έσπασα την καρδιά και το κεφάλι μου κανονικά, έχοντας να διαλέξω ανάμεσα σε 200 τραγούδια. Ακόμα και τριπλό CD να έβγαινε πάλι περίεργα θα ένιωθα (γέλια). Τελικά έγινε ένα "πάντρεμα" μεταξύ χρονολογικής σειράς, των πιο μαζικά αγαπημένων τραγουδιών, αλλά και εκείνων που έχουν αγαπήσει οι φανατικοί. Όσο πιο αντιπροσωπευτικά γινόταν».

Θα θέλαμε να μας αναφέρετε το ΤOP 5 των πιο αγαπημένων από τα αγαπημένα σας που υπάρχουν στο διπλό CD.
«Είναι πολύ δύσκολο. Αγαπώ τόσα πολλά και η σειρά, η λίστα αλλάζει ανά περίοδο δραματικά. Αυτή την περίοδο θα επέλεγα τα «Εγώ σ’ αγάπησα εδώ», το «Κάθε Μήνας Αύγουστος», «Σ’ έχω, δε σ’ έχω», «Πρόσωπο σου» με τον Μπάμπη Στόκα και τα δυο καινούργια «Βρέχει στην Ίωνος Δραγούμη» και «Ο Δικός μου Πυρετός». Σκέψου είναι ήδη 5 χωρίς να έχω βάλει τα «Πιάσε με», «Τα Παιδιά των Δρόμων», «Σα να μη πέρασε μια μέρα» που γράψαμε μαζί με τον Γιώργο Δημητριάδη και το «Το Τραβά ρε μάγκα» που βγήκε πέρυσι».

Yπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τα τραγούδια αυτά, την οποία θα μπορούσατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας;
«Πάρα πολλές. Μόνο ιστορίες είναι όλα. Έγραψα το «Μετακόμιση Τώρα», ενώ ήμουν στη Βιέννη. Είχα βρει τυχαία ένα ελληνικό μαγαζί στον Δούναβη και η Ελεωνόρα χωρίς να ξέρει που είμαι πήρε να μου πει πως θέλει να μετακομίσει, ενώ ετοιμαζόμουν να της τηλεφωνήσω και να της πω πως σκέφτομαι να μετακομίσω, μέσα κι έξω... το φαντάζεσαι;»

Τι σας έχουν διδάξει τα 18 χρόνια μουσική σας πορείας;
«Συγκεντρώσου στη δουλειά σου, χωρίς να ξεχνάς τα όρια και τις ανάγκες της ψυχούλας σου καθημερινά. Να μην υπερτιμάς το γερό στομάχι που έχεις».

Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω, θα κάνετε κάτι διαφορετικά, θα αλλάζατε επιλογές και αποφάσεις σας;
«Ό,τι και να πω, όσο κι αν δυσκολέψανε οι καιροί νομίζω τα ίδια θα έκανα».

«Σα Να Μην Πέρασε Μια Μέρα» για ποιο πράγμα για τον Κώστα Λειβαδά;
«Από το 1990 και τις πρώτες μου πρόβες με γκρουπ... σίγουρα».

Τι σκέφτεται για τα σημερινά «Παιδιά των Δρόμων» ο Κώστας Λειβαδάς;
«Τα ίδια με τότε και με μεγαλύτερη ένταση. Προσευχή και η υπενθύμιση πως έχουμε πολλά να μάθουμε, από εκείνα, για τις ζωές μας».

Και για ποιο λόγο θα μπορούσε να αναφωνήσει «Μετακόμιση Τώρα»;
«Μην ξύνεις πληγές... σε πολλά επίπεδα».

«Κάποια Μέρα Θα Μας Πάρεις Στο Λαιμό Σου» Για ποιον το έχετε σκεφτεί, σε ποιον θα ταίριαζε να το πείτε;
«Από τους πιο τρελούς φίλους μου ως τους περισσοτέρους (σχεδόν όλους) Έλληνες πολιτικούς».

Φαντάζεστε τον εαυτό σας να βαδίζει σε μουσικά βήματα για άλλα 18 χρόνια;
«Φυσικά, τι άλλο; Υγεία, αγάπη, όνειρα, η προστασία του πολιτισμού στη χώρα και η συζήτηση για να σωθεί ο χώρος μας».

Κλείνοντας, τι άλλο καινούριο μας ετοιμάζετε τη νέα σεζόν που ξεκινά;
«Μουσική, νέα τραγούδια και παραστάσεις. Οτιδήποτε νέο φέτος, με τον έναν η τον άλλον τρόπο, θα αφορά στην παράσταση και τον δίσκο, όπως άλλωστε και οι μεγαλύτερες του καλοκαιριού (στη Μονή Λαζαριστών, στο Λαύριο, και στο άλσος Βεΐκου). Είπαμε 18 χρονιά είναι αυτά, μέχρι τα 19 έχω καιρό να σκεφτώ!»

Leave a Reply