Aan de VUB-studenten psychologie
Beste studenten,
Jullie kenden me tot voor kort misschien maar zijdelings, maar ik ben decaan van de faculteit. Of beter gezegd: was. Ik heb vandaag namelijk mijn functie neergelegd.
Sinds 2 april ben ik virtueel berucht. Ik heb in een emotioneel moment na de dood van Steve Stevaert een domme facebookpost geplaatst. Dat erken ik ten volle. De heisa op het internet en de mediastorm die daarop volgden, hebben me doen beslissen ontslag te nemen als decaan. Ik ben niet meer onbesproken genoeg voor die functie en bovendien emotioneel diep geraakt.
Ik had mijn excuses al gemaakt voor mijn uitlatingen en mij ten diepste verontschuldigd tegenover mijn faculteit, de gehele Vrije Universiteit Brussel en bovenal aan de slachtoffers van seksueel geweld. Dit doe ik hierbij nogmaals.
Ik kan me best voorstellen dat jullie zich veel vragen hebben gesteld over de voorbije heisa. Jullie zullen er ook nog meer over gekregen hebt: wat is dat daar aan de VUB?
Dat jullie me wellicht niet kenden is normaal. Ik ben geen psycholoog, maar studeerde o.a. filosofie met een bijzondere interesse voor kunst. Dat maakte dat ik als onderzoekdomein cultuureducatie ontwikkelde en nooit één les aan één psychologiestudent heb gegeven. Een decaan zit vergaderingen voor als moderator, niet als gezagvoerder. Hij tekent documenten, maakt dat de regels van de instelling uitgevoerd worden en poogt een goede werksfeer te helpen creëren bij de collega's.
De weinige keren dat ik met een student uit de psychologie contact had, waren administratief van aard. Verder heb ik de diploma's van jullie voorgangers getekend en helpen uitreiken. Dat is wat ik met de psychologieopleiding te maken heb.
De wijze waarop ik op social media verguisd ben, is een mooi studieobject. Voor psychologen om te bestuderen hoe iemand zich voelt na met alle zonden van de wereld beladen te zijn, maar vooral voor communicatiewetenschappers. Het wordt zeker een schoolvoorbeeld hoe het gebruik van sociale media verkeerd kan uitdraaien.
Op social media en in de pers ben ik hard aangepakt. Dat deed pijn. Maar ook de naam van de faculteit werd bezoedeld. Dat stak me nog meer. De mensen die hier les geven, de wetenschappers die hier onderzoek doen, de studenten die colleges volgen; stuk voor stuk zijn ze goud waard en voor meer dan honderd procent aan hun taak toegewijd. Zij zijn jullie vertrouwen waard.
Ook de hele Vrije Universiteit Brussel met haar eigenzinnige waarden werd betrokken in de discussie. Volledig onterecht. Als er een plek is waarop je je intellectueel en persoonlijk kunt ontwikkelen, dan is dat wel op de VUB. Ik raad het jullie van harte aan. Maak er een mooie tijd van.
Ik zal voorlopig niet met de pers spreken. Als jullie het me niet kwalijk nemen, blijf ik even uit de wind staan.
Succes met de studies.
Willem Elias
Ex Decaan PE.