Perihan Mağden’in Cem Garipoğlu’yla ilgili yazdığı aşırı empati yüklü (!) yazı ağlatırken düşündürdü: “Türk tipi ilişkilere adapte olmakta sıkıntı çeken, Avrupa görmüş gencin, sevdiği kızı balta, testere ve benzeri aletlerle doğrama lüksü vardır.” İleri düzeyde psikolojik ifade içerdiği için anlaşılamayan birkaç detayı anlamak içinse İsviçreli bilimadamları kolları sıvadı.

Perihan Mağden’in Taraf gazetesindeki köşesinde kaleme aldığı “Cem Garipoğlu’nun Türklük Halleri ve akıl sağlığıyla bu dünyaya yerleşememe sınavı” başlıklı göz yaşartacak düzeyde anaçlık ve empati barındıran; ayrıca kriminal psikoloji ve sosyoloji bilimlerine göz kırpan yazısını gördünüz mü? Mağden’in bu yazıyla, güçlü bir kalem olmanın ötesinde psikolojiden de çok iyi anladığını ilan etmek ve bunu gören meslektaşlarını kıskançlıktan çatlatmak ister gibi bir hali yok mu sizce de? Yazar senelerin birikimi derin psikoloji ve sosyoloji bilgisini tamamen kendi üretimi olan “Avrupa’da uzun süre takıldıktan sonra geleneksel Türk Tipi İlişkiler cangılında kurban edilen gençlerin, sevgililerinin kafasını testereyle kesme sendromu” teziyle resmen gözler önüne seriyor:

“Hazırlıksız yakalandığı bir oyunda/ hayatta, hem Münevver’i, hem kendini yok etti.

Cem’in babası, TMSF mallarına el koyup da kendini hapiste bulunca , ‘Oğlum yurt dışında dil öğrensin, burada okumak yerine’, diye ilginç bir karara varıyor. Yolluyorlar Cem’i.

Böylece Rusya’da Rusça, İspanya’da İspanyolca, Çin’de Çince filan öğrenerek 12 yaşından 17 yaşına kadar yurt dışında dolaşan/ yaşayan Cem, döndüğünde bu acayip Türkiye’ye, Türk Tipi İlişkiler’e hazır mıdır sizce?”

İşte böyle! Zavallı Cem Garipoğlu’na lanet edip, Münevver Karabulut’a üzülmek yerine şu soruyu bir kez bile kendimize sorabilseydik, biz de şu an Perihan Mağden kadar iyi düzeyde psikoloji bilgisine haiz olabilirdik. Bu yazıyı yazan kişi biz olabilirdik. Oysa şimdi kısıtlı anaçlık, empati ve bilimselliğimizle sadece bakıyoruz.

Psikoloji konusunda harcanmış bir yetenek

Gazeteciliğin ötesinde psikoloji konusunda harcanmış bir yetenek olduğunu bu yazı aracılığıyla geniş kitlelere ilan etmeye yemin etmiş gibi bir hali olan Mağden, bu konudaki yeteneklerini bir bir ortaya koyuyor ve aşağıdaki açıklamasıyla, “Takma tırnak takarak, bir teğmenle mesajlaşarak ve çok afedersiniz ‘sen erkek misin’ diye sorarak erkek arkadaşını, kafasını testereyle kesmeye zorlama sendromu”nu da literatüre ekliyor:

“Münevver’in bir teğmenle mesajlaşmasını yakalamıştı. Bebek Starbucks’ta tanıştığı fakir kızı Münevver’in, takma tırnakları vardı. Münevver bakireydi. Münevver’e 30 kişilik bir doğum günü partisi düzenlemişti. Sabah akşam mesajlaşıyorlardı. Münevver o gün okul çıkışı evine gelmişti. Daha önce de bir kez ona ‘Sen erkek misin?’ demişti. Yine demişti.”

Ve biz yine sadece bakıyoruz.

Sosyal medya = “Nefret lobisi”

Mağden bu yazıyı yazdıktan sonra, her şeye tepki göstermeyi kendine görev bilmiş internet gençliği yine durmadı, işi gücü bırakıp kendisine yüklendi. Burada isim verip rencide etmek istemem ama Ekşi Sözlük’teki bazı yorumları paylaşmadan da geçemeyeceğim:

bilgeden ferrari satın alan adam: bir cinayet nasıl normalleştirilmeye çalışılır adlı eserin sahibi..

sezgi: cem garipoğlu ile akrabalığı olup olmadığını merak ettiğim kişi..

mongibello: memleket sirk gibi; sahne sırası buna geldi

İçlerindeki nefret tohumlarını salmak için her fırsatı kollayan bu sanal Nefret Lobisi anlaşılan o ki bu sefer de Perihan Mağden’i hedef almış. Hayır, kendisi zaten yazısının başında bir parantez içine “tamam gencecik, güzelim bir kızı öldürdü” yazarak Münevver Karabulut’a da üzüldüğünü belirtmiş, ne kadar vicdanlı bir insan olduğunu göstermiş. Siz hala neyin peşindesiniz?

Hem şöhretli bir yazar ol hem bugüne dek keşfedilmemiş bir psikoloji profesörünü yüreğinde taşı. Vicdan yoksunu bazı çevrelerin empati kurmaktan ve kendisini annesinin yerine koymaktan itinayla kaçındığı Cem Garipoğlu’nu sıcacık bir empati duygusuyla pamuklara saracak kadar da insaniyet sahibi üstelik.

Türk tipi ilişkiler cangılında kurban edildi kadın.

Zavallı Perihan Mağden! Yazık oldu sana!

Duygu Yazıcıoğlu /duyguert@gmail.com