Studentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej Agnieszka Bott-Alama w ramach pracy magisterskiej postanowiła sprawdzić, w jaki sposób cechy menedżera, takie jak temperament oraz kompetencje społeczne wpływają na zadowolenie z pracy. Pod opieką naukową dr hab. Anny Zalewskiej, prof. SWPS, przebadała 115
przedstawicieli kadry kierowniczej wysokiego lub średniego szczebla,
których firmy usytuowane były w jedynym z czterech województw: mazowieckim,
zachodniopomorskim, łódzkim lub śląskim.

Z badania wynikło, że ważną rolę odgrywa cecha temperamentu nazywana reaktywnością emocjonalną. Menedżerowie,
których cechuje niższa reaktywność emocjonalna (mniejsza wrażliwość i
większa odporność emocjonalna) odczuwają więcej pozytywnych emocji w
pracy i wyżej oceniają swoje zadowolenie z pracy niż osoby z tendencją
do bardziej emocjonalnego reagowania.

Interesujące jest również to, że szefowie odczuwają mniejszą satysfakcję zawodową i odczuwają mniej pozytywnych emocji w pracy, im bardziej są asertywni. Natomiast bardziej zadowolone są osoby, które utrzymują bliskie kontakty interpersonalne.

Uzyskane wyniki mogą być przydatne w w zarządzaniu zasobami ludzkimi, zwłaszcza w doborze pracowników na stanowiska kierownicze.

– Wyniki pokazują, co na stanowiskach menedżerskich sprzyja zadowoleniu z
pracy, a co może je ograniczać. Warto zwracać uwagę na cechy
temperamentu kandydatów, przede wszystkim na wrażliwość i odporność
emocjonalną oraz pamiętać o rozwoju ich kompetencji społecznych.
Menedżerowie wysokoreaktywni, czyli wrażliwi na bodźce wywołujące emocje
i mało odporni emocjonalnie, są silnie podatni na stres, dlatego należy
zapoznać ich z metodami i technikami radzenia sobie ze stresem, który
zwykle na co dzień towarzyszy pracy na stanowisku kierowniczym - mówi autorka badania.