"Professor Elias, ik gaf mijn verkrachting ook pas na drie jaar aan. En hier is …

"Beste heer Elias, ik reageer vooral om u terecht te wijzen", klinkt het. "U bent decaan van de psychologie. Als iemand met zo'n status zo'n uitspraak doet over verkrachtingsslachtoffers moet ik mijn woede inhouden. Ik ben zelf afgestudeerd als experimentele psychologe, maar toch heb ik blijkbaar meer gevoel als klinische psychologe dan jij."

"Ik ben ook slachtoffer van verkrachting. En net als de vrouw in kwestie heb ik bijna drie jaar later aangifte gedaan. Nochtans beschouwde ik mezelf toen -op mijn 21ste- als een van de hardere vrouwen die zeker voor haar rechten opkwam."

"Was het mijn fout?"
"De dader was mijn vriendje. De eerste maat tegen wie ik het zei geloofde niet echt dat ik verkracht kon worden door mijn vriend. 'Hoe? Maar jullie hebben toch een relatie?', antwoordde hij. Als je dat hoort als slachtoffer van verkrachting is dat heel pijnlijk, maar het doet je vooral ook nadenken. 'Misschien is het wel mijn fout. Gaf ik hem wel genoeg seks?' Maar eigenlijk was het zijn fout omdat hij flirtte met andere meisjes en mijn vertrouwen weg was. Tegen anderen zei ik het pas na maanden, omdat ik me schaamde."

"Hij was dronken? Bullshit"
"Dat hij dronken was en zogenaamd niet wist wat hij deed? Bullshit. Of gaan we nu ook verkeersongevallen die veroorzaakt worden door dronken chauffeurs goedpraten? Alcohol gooit je remmen los, maar je kan dronken en verantwoordelijk zijn op hetzelfde moment. Als je vriendin roept, zich probeert los te rukken, slaat, schopt en keihard weent omdat ze zich niet kan verdedigen, dan is dat helemaal geen goed excuus."

"Daders worden te goed behandeld"
Waarom wacht een vrouw dan zo lang? De dame bij Stevaert had schrik om haar job te verliezen. Natuurlijk wacht je dan totdat je een ander werk hebt. Werkzekerheid is er niet echt in dit land en dan nog een politicus voor de rechter slepen? Aan het rouwregister alleen al zie je hoe hij als een icoon wordt behandeld. Daders worden te goed behandeld. Ook de gevangenisstraffen zijn amper iets waard."

"Ik hield zo veel van hem dat ik alles aanvaardde"
"Geen enkele van mijn vrienden zei: 'je gaat nu naar de politie'. Ik had het gevoel dat ik niet echt geloofd werd. Als mijn maten al zo reageren, hoe moet de politie daar dan mee omgaan? Ik ben ook nog bij die jongen gebleven omdat ik verliefd op hem was. Eigenlijk was ik het meisje dat ik voor die periode niet begreep: 'hoe kan een vrouw samenblijven met een man die haar mishandelt of seksueel misbruikt?' Dat weet ik nu wel. Je kan zo hard van iemand houden dat je alles aanvaardt. Later heb ik de relatie natuurlijk wel verbroken omdat het zo niet verder kon."

"Drempel is nog altijd te hoog"
"Mijn huidig vriendje is boos op de dader, zo zouden alle mannen moeten reageren. Toch heb ik nóg een jaar gewacht omdat de drempel nog steeds zo hoog is. Wat gaat er gebeuren en zal hij ooit gestraft worden? Daar zit het grote probleem in België. De meeste verkrachters worden niet gestraft. (sarcastisch) Toppie, doe zo voort. Ja, ik word daar pissed om. Toch heb ik het gedaan omdat ik vind dat de statistieken juist moeten zijn. Of het nu tien of vijf jaar geleden is, elke vrouw zou haar verkrachting moeten aangeven op haar tempo. Maar dan mag een man niet zomaar in de media gaan beweren dat een slachtoffer dom is. Want dat insinueert u wel met uw stelling."

"Heel lange lijdensweg"
"Het is een heel lange lijdensweg. Je denkt er niet elke dag aan, maar soms knaagt het wel dat ik het niet aangegeven had. Op den duur was ik bang om het nog te doen omdat ik dacht dat het te laat was. Er is geen bewijs, het is zijn woord tegen het mijne. Wie gaat er mij nog geloven? Tot je uiteindelijk beseft: het moet, want die gast loopt vrij rond zonder dat hij gestraft wordt."

"U heeft heel veel vrouwen gekwetst"
"Heel veel van de vrouwen die verkracht geweest zijn, heeft u nu gekwetst met uw opmerking. Je mag een eigen mening hebben, maar respect voor een verkrachtingsslachtoffer mag ook. We zijn al beschaamd tot en met omdat die verkrachting gebeurd is en omdat onze maatschappij 'victim blaming' toelaat. 'Je had maar niet zat moeten zijn.' Of: 'Je had dat rokje maar niet moeten dragen'. Toen ik een relatie startte met hem zag ik niet dat het een verkrachter was. Zo'n types zien er niet uit als donkere wezens of monsters, 80 procent van de verkrachtingen gebeurt door een vriend."

"Ik eis uw ontslag"
"Ik wilde met deze video mijn ongenoegen uiten en persoonlijk eis ik uw ontslag. Als er andere vrouwen naar dit filmpje kijken, nodig ik jullie uit om -als jullie slachtoffer waren van verkrachting en het niet aangegeven hebben- toch naar de politie te stappen. Of je nu bang, beschaafd of 'pissed' bent op het Belgische justitiesysteem, het maakt niet uit. Doe het, zodat de statistieken tenminste nauwkeurig zijn en de regering beseft hoe erg dit probleem is. Het gebeurt niet enkel in India, maar ook in ons land. We willen meer gerechtigheid en meer daders in de gevangenis zien. Het psychologische leed is echt niet normaal. Consent is sexy, bedankt."

Leave a Reply