René Steenhorst
UTRECHT -
Wie meent dat artsen nooit hun emoties tonen, zit er naast. Bijna de helft van de dokters huilt wel eens op de werkvloer. Een kwart van hen plengt zelfs zilte tranen in het bijzijn van de patiënt.
Dat blijkt uit uitzonderlijk onderzoek, gepubliceerd in het artsentijdschrift Medisch Contact. Maar, zo vroegen onderzoekers van de afdeling Medische en Klinische Psychologie van de Universiteit van Tilburg zich af: ,,Is huilen in de aanwezigheid van een patiënt onethisch? Onprofessioneel? Of juist een teken van inlevingsvermogen en betrokkenheid?"
Ongemakkelijk
Artsen voelen zich ronduit ongemakkelijk wanneer zij tijdens de uitoefening van hun beroep hun emoties de vrije loop laten - en ze zouden dat liever ook niet doen… Maar als het dan toch gebeurt, dan tonen collega's en patiënten meestal begrip.
De tranen wellen niet alleen bij vrouwelijke artsen op, ook bij hun mannelijke collega's. De helft van de vrouwelijke artsen en een kwart van de mannelijke artsen heeft het afgelopen jaar minstens één keer gehuild op het werk. Aldus de 'Tilburgse' enquête onder 776 Nederlandse artsen.
Wanneer een dokter huilt waar de patiënt bij is, maakt dat hem nog geen slechte arts, vinden de meeste ondervraagde medici. Wel vinden zij het ,,beter" om een ándere reactie te geven waaruit hun gevoel en/of medeleven spreekt.
Inlevingsvermogen
Niet zelden wordt een arts zodanig getroffen door het ontroerende verhaal of het lijden van de patiënt, dat de waterlanders komen. Ook als de situatie van de patiënt doet denken aan een eigen ervaring. Maar het komt ook voor dat een arts moet huilen vanwege privéomstandigheden of door de dagelijkse werkdruk. Dat wordt door de meeste artsen minder gepast gevonden.
De onderzoekers legden ook aan patiënten de vraag voor hoe zij dachten over artsen die in de spreekkamer moeten huilen. Via het opiniepanel van omroep Max zei de helft vond huilen ongepast te vinden. Zo'n 41 procent vond het juist getuigen van een groot inlevingsvermogen en medeleven. De onderzoekers stelden dezelfde vraag aan 181 coassistenten. Daar blijkt huilen een groter taboe; de helft van de coassistenten denkt dat een arts niet geschikt is voor zijn werk wanneer hij/zij huilt in het bijzijn van een patiënt. Van de artsen vindt 90 procent dat er meer aandacht voor eigen emoties wordt gegeven in de opleiding tot arts.
© 1996-2015 TMG Landelijke Media B.V., Amsterdam.
Alle rechten voorbehouden.
e-mail: redactie-i@telegraaf.nl
Gebruiksvoorwaarden | Privacy | Cookies | Cookie-voorkeuren
Open all references in tabs: [1 - 4]