En seçkin site, Milliyet Blog logosu

Değerli arkadaşlar,

MB ağacından bir yaprak daha düşüyor:

Bilindiği üzere, yaklaşık üç sene evvel bu siteye, çok iyi niyetlerle, birikimlerimi aktarmak ve genç nesle faydalı olmak amacıyla üye olmuştum.

Profilimde kategorim psikoloji, mesleğim bankacılık olunca; psikoloji ve finans ağırlıklı olmak üzere her kategoride yazdım. Hobi olarak değerlendirdiğim içindir ki; yazarken keyif aldım ve her blogumda mutlaka faydalı bir mesaj vermeye özen gösterdim.

Bu süre zarfında çok değerli kalemlerden oluşan birbirinden değerli arkadaşlar edindim, sanalda ve yüzyüze…Karşılıklı saygı ve sevgiye dayalı imrenilecek bir okur-yorum kitlemiz oluşmuştu.

Bazı anı ve hikâyeleri ölümsüzleştiren bir öykü kitabının basımında öncü oldum.

Sonrasındaki bir takım olumsuzlukları, sanal ortamın doğallıkları olarak kabul ettim.

Milliyet Bloglar Gül bahçesi diyordum ve öyle hissediyordum. Aşağıda linkini verdiğim bu blogdan bir paragrafı kopyalıyorum:

“”””Milliyet bloglar, yazanına da okuyanına da keyif vermelidir. Şayet, keyiften uzaklaşıp, sinir, stres yapıyorsa o durumda kişi, kendi belirleyeceği bir süre için ara verir. Bu "ara" yazanın keyfiyetine bağlıdır, isterse süresiz de olur ama sessiz ve sakince ayrılır...Davulla, dümbelekle değil :-)))””””

Davul çalmayı bilmem ama son zamanlarda büyük tırmanış gösteren ortam bozukluğu, hedefe oturtulduğum suçlamalar, sonu gelmez saldırılardan bitkin düştüm.

İyiniyet ve özveri deposuyum, kavga etmeyi bilemem. En uç noktada baş vuracağım yer, hukuki mercilerdir.

Yıpratmak istedi/ler, başarılı oldu/lar.

Tek suçum, herkesi kendim gibi bildim ve iyilik yaptım ama yanlış adrese…Ve, başıma gelmeyen kalmadı. Ben yaptığım iyiliği deşifre etmedim, iyiliği alan kişi tarafından, iki sene sonra, int. hikayesi olarak deşifre edildi.

Yani bumerang misali kurşun, geri sekerek ayağıma isabet etti.

Bulanıklaşan sularda kimse yüzmek istemez.

Blog ortamındaki kalitenin geri getirilmesi amacı doğrultusunda, bloglardan ayrılma kararı aldım. Bu bir kaçış değildir. Ruh ve beden sağlığımı korumak yolunda gerekli, hatta geç kalınmış bir karardır.

Yazmayı seviyorum, öncelikle, yarım kalmış kitabımı tamamlarken bir başka sitede yazmaya devam edeceğim, zira yazmak bir tutku…

Buradan ayrıldıktan sonra MBloglardan çok sevdiğim arkadaşlarımın ve dostlarımın değerli yazılarını okuyamıyacak olmanın hüznünü şimdiden hissediyorum.

Bu son yazıma gelecek yorumlara cevap vermeyeceğim için lütfen kırılmayın. Çünkü ben kırmak için değil, “gönüller yapmak için” var oldum her zaman, bilenler biliyor. Bu da bana yetiyor.

En büyük dileğim, Allah sizleri daima iyilerle karşılaştırsın…

Gönüller dolusu selam ve sevgilerimle…

Yurdagül Alkan.

http://blog.milliyet.com.tr/mb-gul-bahcesi/Blog/?BlogNo=321520

 


 

Leave a Reply