De psychologie van slecht nieuws

<!--

• 2 Reacties

-->

Is het mogelijk dat de hersenen van informatiebeveiligers biologisch anders in elkaar zitten dan die van andere IT-professionals, waardoor ze risico op een andere manier inschatten?

Enkele dagen geleden stuitte ik op een interessante documentaire van de BBC over het menselijk brein. Een acte binnen de tv-uitzending ging over hoe het brein omgaat met risico's - vanzelfsprekend een interessant onderwerp voor IT-professionals die zich bezig houden met beveiliging.

Een proefpersoon werd in een hersenscanner geplaatst en ondervraagd over de kans dat 80 verschillende negatieve gebeurtenissen hem in de toekomst zouden kunnen overkomen - dit varieerde van het ontwikkelen van kanker tot een inbraak, tot het breken van een been, etc. Nadat de persoon zijn inschatting bekend had gemaakt, werd hij geconfronteerd met de reële kans dat het hem zou kunnen overkomen.

Na 80 gebeurtenissen werd het proces opnieuw gestart en werd de proefpersoon opnieuw gevraagd naar de kans dat dit onheil hem zou kunnen treffen. Ditmaal was hij op de hoogte van de werkelijke kans dat dit zou kunnen gebeuren.

De resultaten waren verrassend. Waar de proefpersonen eerst te pessimistisch oordeelden, werd de perceptie na de confrontatie met de werkelijke kans bijgesteld. En waar te optimistisch werd gereageerd, bleef de inschatting van de proefpersonen in de tweede sessie ongewijzigd. Volgens de documentaire bewijst dit dat het brein een rooskleurig beeld van risico's blijft houden. Het houdt vast aan een optimistisch beeld en laat zich manipuleren bij een negatief beeld.

Volgens de onderzoekers deed het brein dit om twee redenen. Allereerst om stress en angst te verminderen; het komt een individu ten goede wanneer het niveau van stress en angst laag is. Daarnaast helpt een optimistische voorstelling van de werkelijkheid om succesvol te zijn, ambities overeind te houden en een beter mens te worden.

Dit is op zich ook al ontzettend interessant, maar vooral wanneer je dit naast de honger van de maatschappij naar slecht nieuws legt. Het is geen geheim dat slecht nieuws goed verkoopt. Dat is waarom kranten en internetsites er bol van staan. We weten ook waarom het aanspreekt - ons onderbewustzijn zal altijd meer bedacht zijn op iemand die moord en brand schreeuwt dan op iemand die zegt dat er niets aan de hand is.

Het lijkt er dus op dat onze natuur is om op zoek te gaan naar slecht nieuws. Toch negeren we de lessen die het ons leert en - om het nog erger te maken - als we iets vinden dat ons doet geloven dat het risico is afgenomen, nemen we dat voor waarheid aan en integreren we dit in onze nieuwe perceptie van de realiteit.

Is het daarom bijzonder dat informatiebeveiligers een eeuwige strijd voeren om hun boodschap voor het voetlicht te brengen, in een poging de senior bestuurders ertoe te bewegen veranderingen door te zetten? Het roept bij mij ook de vraag op of IT-beveiligers anders zijn dan andere mensen - zijn zij juist minder in staat om risico op een evenwichtige manier te beoordelen? En als dat zo is, hoe kunnen we hen er dan toe bewegen om meer vanuit ons perspectief naar de wereld te kijken?

En nee, Fear, Uncertainty and Doubt (FUD), is daarvoor niet het antwoord...

Andrew Rose is analist bij Forrester Research op gebied van Security en Risico. Hij houdt op de site van Forrester een wekelijkse blog bij waarin hij ingaat op de jongste ontwikkelingen binnen zijn vakgebied.

<!--

• 2 Reacties

-->

Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.
blog comments powered by Disqus