Memorial Hizmet Hastanesi Psikoloji Kısmı'nden Uz. Psi. Sevda Sevimli Yurtseven, uyarı eksikliği ile ilgili haber verdi. Hiperaktivite bozukluğu izlerinin 3 yıl dolaylarında meydana çıktığını söyleyen Yurtseven, " Uyarı eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, erken çocukluk senelerinde başlayan bir hastalıktır. Rahatsızlığın basit özelliği, daimi ve bir bir sürü kez olan uyarı müddetinin kısalığı, engellenmeye yönelik tecrübe eksikliği sebebiyle davranışlarda meydana çıkan ataklık ve huzursuzluktur. Belirtiler çoğunlukla 3 yıl civarı meydana çıkmakla beraber tanı ilköğrenim senelerinde konulur. Fakat nihai dönemde testlerin de gelişmesi ile beraber ilkokula civarı olan zamanda uyarı eksikliği ve hiperaktivite ek olarak pratik belirlenebilmektedir." diye konuştu .
Okul yaşamının başlamasıyla belirtiler belirginleşiyor diyen Sevda Sevimli Yurtseven,
" Uyarı eksikliği sorunu olan çocukların mühim bir kısmı 'bunu kasten yapıyor' diye düşünülerek lüzumsuz zorlamalara ve baskıya maruz kalabilmektedir. Bu sıkıntı , bilhassa okul yaşamının başlamasıyla belirgin şekil alır . Erken tanı, çocuğa ne türlü destek edileceğini manaya ve dayanak olma açısından mühimdir . Genç bu sayede yaramaz etiketi almamış, negatif davranışlara maruz kalmamış ve eğitimin temeli fit atılmamış olabilir ." diye sohbet etti .
Çok konuşan ve yerinde duramayan çocuklara uyarı edilmesi gerektiğini dile getiren Yurtseven,
" Uyarı eksikliği ve hiperaktivitesi olan çocuklar, çoğunlukla agresif bir yapı sergiler ve kaygı bozukluğu olabilir . Bu çocuklar; karşı gelme davranışlarının yüksek meydana gelmesinin yanı sıra düşük toleranslı olmaları, inatçılık ve azalmış güven duyguları sebebiyle arkadaşları tarafından reddedilme sıkıntıları yaşarlar." şeklinde sohbet etti .
Sevda Sevimli Yurtseven, çocuklarda görülen hiperaktivite ve diğer bozuklukları şu şekilde sıraladı:
• Aşırı hareketlilik ve kıvranma.
• Yerinde oturmada güçlük.
• Bir Sürü konuşma.
• Ilgisini sürdürmede güçlük.
• Dikkatin pratik dağılması.
• Sıklıkla bir birşey kaybetme.
• Sorulara ansızın atlayıp cevap verme.
• Kuralları takip etmede güçlük.
• Sessizce oynamada güçlük.
• Oyunlarda sırasını beklemede güçlük.
• Bir aktiviteden diğerine kayma.
• Sıklıkla ne söylediğini bilememe.
• Tehlikeli aktivitelerle uğraşma.