Boşanmanın çocuk açısından önemli sonuçlar doğurduğunu
belirten Uzman Klinik Psikolog Özden Sevil, bu kararın çocuğa birlikte
açıklanması gerektiğini söyledi. Sevil, “Eğer ayrı ayrı konuşarak açıklamaları
gerekiyorsa da ortak bir dil kullanmalı ve en önemlisi dürüst olmalılar. Dürüst
olmak için boşanmanın bütün detaylarını çocuğa anlatmak gerekmez. Özellikle
küçük yaşlardaki çocuklara boşanmayı anlatırken, onların
anlamlandırabileceğinden daha detaylı bilgiler vermek kafalarının karışmasına
sebep olur. Anne ve baba birlikte “Artık eskisi kadar iyi anlaşamıyoruz”
şeklinde bir açıklama yapabilir” dedi.
“Anne ve babalar boşanma kararlarını açıkladıklarında, çocuk
bu durumun onun hayatında nasıl bir değişikliğe yol açacağını bilmek ister.”
diyen Sevil; “Belirsizlik, çocuklarda kaygı, korku ve endişe uyandırır. Anne
babalar, onun hayatında nelerin aynı kalacağını, nelerde nasıl bir değişiklik
olacağını somut örneklerle çocuğa açıklamalıdır” diye konuştu.
ÇOCUK ARACILIĞIYLA DİĞER EBEVEYNE MESAJ İLETİLMEMELİ
Özden Sevil, anne ve babaların çocuklarına yapacakları
açıklamayla ilgili olarak şu önerileri ekledi: “Birbirlerini suçlamadan
açıklama yapmalı ve çocuğu taraf tutmak durumunda bırakmamalıdırlar. Anne ya da
baba karşı tarafı suçladığında ya da “annen/baban beni artık sevmiyor”,
“annen/baban ayrılmak istedi” gibi açıklamalar yaptıklarında çocuklar ister
istemez bir tarafı tutmak zorunda kalırlar ve her çocuk için bu ağır bir
yüktür. Ayrılık sonrası görüşmelerde anne ve baba çocuğu arada laf taşıyan bir
konuma düşürmemeli, çocuk aracılığı ile diğer ebeveyne mesaj iletmemelidirler.”
“ÇOCUK VELAYETLE İLGİLİ KARARLARA DAHİL EDİLMEMELİ”
Boşanmanın çocuk için en önemli sonuçlarından biri de
kuşkusuz velayet konusu. Velayetle ilgili karar sürecinde çocuğa, kimde kalmak
istediği gibi bir soru sorulmaması gerektiğini söyleyen Uzman Klinik Psikolog
Özden Sevil; “Bu kararın sorumluluğu anne ve baba olarak yetişkinlere aittir.
Hiçbir çocuk anne ya da babası arasında bir tercih yapmaya zorlanmamalıdır.
Okul öncesi ya da ilkokul dönemindeki çocuklara onların anlamlandırabileceği
şekilde açıklama yapılmalıdır. Örneğin; “Okula gittiğin günlerde
annenin/babanın yanında kalacaksın. Okulun tatil olduğu günlerde benim yanımda
kalacaksın” gibi. Ergenlik dönemindeki çocuklar, velayetin ne demek olduğunu
merak edebilir ve sorular sorabilirler. Anne-babalar bunun yasal öncelikle ilgili
olduğunu, anne ve babalık olarak bir değişiklik anlamına gelmediğini ve
yetişkin olarak, bu konuyla ilgilendiklerini söyleyebilirler” ifadesini
kullandı.
ÇOCUĞUN HER İKİ EVDE DE RUTİN BİR DÜZENİ OLMALI
Çocuğun sağlıklı gelişimi için hem annesi hem de babası ile
olan ilişkisini sürdürmesinin önemli olduğunu söyleyen Sevil, “Çocuğun,
ebeveynlerden biri tarafından ihmali, istismarı gibi bir durum yoksa ikisi ile
düzenli görüşmeye devam etmelidir. Çocuğun her iki evde de rutin bir düzeni
olmalıdır. Eğer çocuk babası ile sadece hafta sonları görüşüyorsa, iki gün
sadece eğlenceli aktivitelere ayrılmamalı, hafta içi uygulanan düzenin devamı
şeklinde olmalıdır. Aksi durumlarda, anne çocuğun ödevlerine yardımcı olmak,
okulla işbirliği kurmak, fiziksel bakımını sağlamak gibi sorumlulukları
üstlenirken, baba sadece hafta sonu eğlencelerini, tatilleri üstlenmiş
olabiliyor. Anne-babalar, çocukla ilgili konularda bir araya gelip ortak
kararlar alabildiklerinde, çocuk boşanma sonrası sürece daha kolay uyum
sağlayabilir” dedi.
DİĞER AİLE ÜYELERİNİN İLETİŞİMİ YAKINDAN GÖZLENMELİ
Çocukların anne babalarından olmasa da diğer akrabalardan
anne ya da babayı suçlayıcı açıklamalar duyabildiğini aktaran Sevil; bu nedenle
çiftlerin diğer aile üyelerinin çocukla iletişimini yakından gözlemlemesi ve
gerektiğinde müdahale etmesi gerektiğini söyledi. Ya da süreci yönetebilecek,
“onlar senin annen ve baban ve hep öyle olacaklar ve seni hep çok sevecekler”
dilini koruyabilecek akrabalardan da destek isteyebileceklerini belirtti.
DESTEK MEKANİZMALARI DEVREYE SOKULABİLİR
Boşanma sürecinin çiftler için de zorlayıcı bir süreç
olduğunu ve anne ve/veya baba için bu süreci yönetmenin kolay olmayabileceğini
söyleyen Sevil; “Bu durumda kendileri bir uzmandan destek alabilirler. Okulla
işbirliği yapmak, çocuğun arkadaşlarıyla vakit geçirmesini sağlamak, çocukla
olumlu iletişimi olan aile üyelerini devreye sokmak da önemli koruyucu
faktörlerdir” diye konuştu.