Czy powiedzieć o zdradzie
Zdradziłaś męża, masz wyrzuty sumienia i zastanawiasz się czy powinnaś ...
Postępowanie w przypadku żałoby wymaga taktu i dyskrecji. Niestety, nie każdy ma zdolność współodczuwania. W rzeczywistości mało kto wie, co robić, by naprawdę pomóc.
WŁĄCZ WYOBRAŹNIĘ
Nie ma jednego skutecznego sposobu pocieszenia po stracie. Czasem nie działa po prostu nic i trzeba pozwolić płynąć czasowi łagodzącemu cierpienie. Pamiętaj, że przenoszenie własnych doświadczeń do cudzego życia na ogół nie daje pożądanych efektów. Jeśli więc ulgę po stracie bliskiej osoby przynosiły ci np. częste wizyty znajomych, to nie znaczy, że dla każdego jest to lekarstwo na smutek. Chcąc pomóc, nie kieruj się schematami - zaangażuj wrażliwość, patrz i słuchaj uważnie.
NIE MA REGUŁY
Niektóre reakcje na ciężkie znoszenie przez kogoś żałoby mogą osobę pocieszaną drażnić, a nawet przygnębiać. Filozoficzne uwagi o przemijaniu ("wszyscy kiedyś umrzemy", "czas leczy rany") wcale nie muszą pomagać. Osoba w żałobie nie jest w stanie wyobrazić sobie, że jej cierpienie z czasem minie. Jednym pomoże wspominanie zmarłego i rozmowa o okolicznościach jego odejścia, dla innych będzie to gehenna. Niektórym ulgę przyniesie "wyciąganie z domu", odwracanie uwagi, inni ani na moment nie zapomną o nieszczęściu, marząc o samotnym zaszyciu się w kącie. Podobnie jest z wyjazdem - w niektórych przypadkach pomoże, w innych tylko przysporzy bólu.
NIE POGANIAJ
Pomagając w trudnych chwilach, unikaj stwierdzeń, które odwołują się do poczucia obowiązku. Nie mów: masz odpowiedzialną pracę, masz dla kogo żyć. Takie słowa sugerują, że osoba cierpiąca rozczula się nad sobą i zaniedbuje coś świadomie, podczas gdy ona ma do tego prawo. Pozwól jej na jakiś czas zlekceważyć potrzeby otoczenia i wycofać się. Daj do zrozumienia, że w razie gdyby cię potrzebowała, jesteś. Dyskretna gotowość do pomocy i jednoczesne danie prawa do przeżywania żałoby po swojemu to najlepsze, co możesz zrobić w tej trudnej sytuacji.
Jest jednak pewien wyjątek, w którym nie możesz stać z boku. To sytuacja, kiedy po stracie kogoś bliskiego człowiek jest tak załamany, że wpada w głęboką depresję, nie chce wstawać z łóżka i mówi, że nie chce żyć. Wtedy musisz zasugerować pomoc specjalisty - psychologa lub lekarza.
Ekspert radzi
Tatiana Ostaszewska-Mosak, psycholog:
Pomoc osobie, która nie potrafi pogodzić się z czyjąś śmiercią, powinna być dyskretna. Najważniejsze to dać jej do zrozumienia, że w razie potrzeby można na ciebie liczyć. Jeśli jednak osoba cierpiąca pragnie odizolować się, umożliw jej to. Nie zmuszaj jej do niczego i pozwól jej przeżywać żałobę po swojemu.
Czy powiedzieć o zdradzie
Kiedy święta są samotne