Artsen linken de eerste symptomen van eenzaamheid die optreden als een bejaarde zijn partner verliest te vaak aan een depressie. Om te vermijden dat er zich een echte depressie ontwikkelt, dient in de eerste plaats het eenzaamheidsprobleem aangepakt te worden. Dat stelt onderzoeker Eiko Fried van de Leuvense Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen die hierover samen met de Universiteit van Amsterdam een onderzoek uitvoerde.

Fried en de andere onderzoekers volgden 515 getrouwde mannen en vrouwen van 65 jaar of ouder gedurende 3,5 jaar. De onderzoekers gingen op zoek naar symptomen van depressie bij de 241 personen die in die periode hun partner verloren en vergeleken deze met de symptomen bij de anderen van wie de partner nog in leven was. "We vonden dat het verlies van een partner een zeer klein aantal symptomen veroorzaakte die gelijkaardig zijn aan een depressie, waarvan eenzaamheid de belangrijkste was. Deze eerste symptomen leken ervoor te zorgen dat er nog andere symptomen van depressie ontstonden", aldus Fried.

Fried zegt te vrezen dat velen die op een normale manier rouwen om hun partner in de praktijk verkeerdelijk gediagnosticeerd worden met een pathologische depressie. "In plaats van depressie in het algemeen te bestrijden, kan het specifiek behandelen van symptomen zoals eenzaamheid vermijden dat andere symptomen geactiveerd worden. Zo vermijd je de ontwikkeling van een volwaardige depressie".

Hij betreurt in dit verband sterk dat in de jongste versie van DSM-5 -het handboek voor het vaststellen van psychische aandoeningen- het onderscheid tussen depressie en verlies werd weggelaten.