Anderlecht spot met Gentse psychologie

'Anderlecht is de beste counterploeg van België' en 'Anderlecht kocht de succesformule van Standard' zijn waarheden als een koe maar werken de dag voor een topper als een rode lap op een paars-witte stier. Ariël Jacobs doet niets liever dan prikkelende uitspraken van tegenstanders gebruiken om spelers te motiveren.

Anderlecht heeft eigenlijk altijd de beste spelers van het land maar er schort wel eens iets aan de wedstrijdmentaliteit. Het is een wekelijkse zorg van een trainer van Anderlecht om de gedrevenheid op peil te houden. Als de tegenstander, in dit geval Sollied, daar een psychologisch duwtje wil geven, maakt dat het werk van een Anderlecht-trainer makkelijker.

We weten het wel, de punten worden straks in tweeën gedeeld en in de tweede helft was het weer wat minder met de dadendrang van Anderlecht. Maar er is op dit moment geen ploeg in België die met dominant spel de nummer twee uit de stand zo kan wegzetten, zich de koning van het countervoetbal mag noemen, zo'n titelhonger heeft, een wedstrijd kan controleren en soms slecht mag spelen en toch kan winnen. Anderlecht beschikt met Matias Suarez over een van de weinigen die beter gaat spelen met een gouden schoen aan zijn voet.

AAGent werd niet op zijn waarde geklopt. Een middenveld zonder Smolders en Thijs maakt van de Buffalo's een kwetsbaar team. Stel je voor: zelfs een gewone spits als Ljubijankic werd gemist. Zonder een goede El Ghanassy, die weer eens met zijn voeten op de grond moet worden gezet, mist de ploeg de verrassing in het spel waardoor het een heel gewone ploeg wordt. Teleurstellend hoe zwak de stand-ins van die basisspelers speelden. Het geeft de Gentse titelambities een ferme deuk. Alleen Sergio Padt was ijzersterk. We zien Frank Boeckx niet gauw terug als nummer één.

De Buffalo's hebben één op negen na Nieuwjaar -puntje behaald thuis tegen de veertiende uit de stand- en liggen eruit voor de beker. Het stukje psychologische oorlogsvoering dat vorige week door de bestuurstop werd opgevoerd om de groep op scherp te krijgen, had niet het minste effect. In het vervolg best de trainer, die er zelf (groen) moest om lachen, in het plan betrekken.

chef sport

Leave a Reply