Η 11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης

Η Ευρώπη δεν θα είναι πια η ίδια. Η Πόλη του Φωτός θρηνεί και γίνεται, δυστυχώς, για άλλη μια φορά σημείο αναφοράς με αφορμή μια τραγωδία. Θα ακολουθήσει άνοδος της ξενοφοβίας. Θα δυναμώσουν οι φωνές κατά του Ισλάμ. Η Γαλλία έκλεισε τα σύνορά της. Ισως κάνουν το ίδιο και άλλες χώρες. Κάποιες θα αναστείλουν την ισχύ της Συνθήκης Σένγκεν.

Η Ευρώπη καλείται να δράσει αντιμετωπίζοντας στη ρίζα του το πρόβλημα με πολιτικές πρωτοβουλίες, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά και με τη Ρωσία, όπως και με μουσουλμανικές χώρες, με στρατιωτικές ενέργειες για την αποτελεσματική καταπολέμηση του ISIS, αλλά και για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία, όπως και για την καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού. Εδώ, ο ρόλος της Ελλάδας είναι κομβικός. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να επιδιώξει την κατανόηση και τη στήριξη των εταίρων της, αλλά δεν έχει την πολυτέλεια για διαφοροποιήσεις. Η συστράτευση είναι μονόδρομος.

Το «Ισλαμικό Κράτος» ανέλαβε την ευθύνη και ήδη έβαλε στο στόχαστρο το Λονδίνο και τη Ρώμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ευρώπης υπάρχουν θύλακοι τζιχαντιστών που πρέπει να εξαρθρωθούν. Καμία χώρα δεν είναι ασφαλής. Ο νους των περισσοτέρων πάει στις «μεγάλες»: Αμερική, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία. Ομως, η τρομοκρατία είναι τυφλή. Για τους στυγνούς δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους», που εκτελούν εν ψυχρώ αθώα παιδιά, σφάζουν άοπλους ομήρους, βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, πετούν ομοφυλόφιλους από τις στέγες κτιρίων, δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν φίλοι, ούτε λαοί, ούτε χώρες.

Το νέο περιβάλλον που αναπόφευκτα δημιουργείται επιβάλλει εγρήγορση και στην Ελλάδα. Εάν οι τζιχαντιστές έχουν την αίσθηση πως μπορούν εύκολα να εισέλθουν στην ελληνική επικράτεια και ότι το σκηνικό ασφάλειας στη χώρα μας είναι πιο «χαλαρό», θα εκμεταλλευθούν τη συγκυρία. Δεν χρειάζεται να στοχεύσουν Ελληνες. Μπορούν να κτυπήσουν ξένες πρεσβείες ή μέρη όπου συχνάζουν πολίτες μιας «μεγάλης δύναμης», αλλά και Ελληνες. Αλλωστε, δεν υπάρχει διαφορά. Για τους εξτρεμιστές, είμαστε όλοι «εχθροί».

Η διελκυστίνδα μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας, την οποία βιώνει η Αμερική μετά την 11η Σεπτεμβρίου, εμφανίζεται πιεστικά πλέον και στη Γηραιά Ηπειρο, που καλείται να αναζητήσει τη δική της εύθραυστη ισορροπία.

Οι πρώτες ενστικτώδεις αντιδράσεις είναι από τη μια μεριά ένα αίσθημα φόβου και εκκλήσεις για «αντίμετρα» και από την άλλη μια σπάνια συσπείρωση της κοινωνίας, των απλών ανθρώπων, όλων των δημοκρατικών πολιτών.

Οι συντεταγμένες κοινωνίες δεν πρέπει να ενεργούν εν θερμώ. Ομως είναι προφανές ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου. Η παγκόσμια κοινότητα, τουλάχιστον ο πολιτισμένος κόσμος, θα συσπειρωθεί και θα αντιδράσει. Η Αμερική θα προσφέρει την τεχνογνωσία και τις δυνατότητες που μόνο η δική της στρατιωτική μηχανή διαθέτει. Στο όλο εγχείρημα θα συνδράμει και το ΝΑΤΟ ως σύνολο. Ακόμη και η σχέση με τη Ρωσία θα αλλάξει. Τα επόμενα εικοσιτετράωρα θα θυμίζουν τις ημέρες που ακολούθησαν την 11η Σεπτεμβρίου. Αυτή είναι η 11η Σεπτεμβρίου, όχι απλώς της Γαλλίας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Οι ηγεσίες και οι λαοί της καλούνται να επιδείξουν την πολιτική ικανότητα, κοινωνική ωριμότητα και επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα που επιβάλλει η νέα πραγματικότητα τη στιγμή που τα σύννεφα της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού πυκνώνουν όλο και πιο απειλητικά πάνω από τη Γηραιά Ηπειρο.

Leave a Reply