Στο Μέγαρο Μουσικής, δύο ήδη sold out συναυλίες μάς δίνουν την αφορμή να κάνουμε τη δική μας σκιαγράφηση του θέματος «50 χρόνια Γιώργος Κατσαρός», του ανθρώπου που έχει σφραγίσει με τον δικό του τρόπο μια ολόκληρη εποχή
στο τραγούδι, στην εφαρμοσμένη και τη lounge μουσική.

Είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για τον Γιώργο Κατσαρό ακόμα κι αν δεν έχει παρακολουθήσει στενά το έργο του. Πρόκειται για έναν από τους χαρακτηριστικότερους «μουσικανθρώπους» της νεότερης ιστορίας μας, και η παρουσία του έχει κατά κάποιον τρόπο σφραγίζει σημαντικές πτυχές της καθημερινής μας ζωής τα τελευταία 50 (τουλάχιστον ) χρόνια. Τις μουσικές και τα τραγούδια του τα έχουμε ακούσει –και τα ακούμε– στο σινεμά και την τηλεόραση. Όλοι έχουμε σιγοψιθυρίσει επιτυχίες του («Κάθε λιμάνι και καημός», «Άσπρα θα φορέσω», «Ο Σταμούλης ο λοχίας», «Ο επιπόλαιος» κ.ά. ).

Τον έχουμε δει να παίζει σαξόφωνο και να διευθύνει ορχήστρες ή να παρουσιάζει μουσικές εκπομπές από πολύ παλιά – και, φυσικά, η συμμετοχή του ως κριτή (μαζί με τη Ροζίτα Σώκου, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Γρηγόρη Γρηγορίου και τη Σάσα Ντάριο ) στο «Να η ευκαιρία», ένα από τα πρώτα talent shows της τηλεόρασης, είναι πια θρυλική. Σ’ αυτό, όμως, που πρέπει να επικεντρωθεί κανείς είναι η ιδιότητά του ως μουσικού, σε μια πορεία που υπερβαίνει τον μισό αιώνα: από τη φιλαρμονική της Κέρκυρας στις ορχήστρες της επιθεώρησης και στα καμπαρέ της Αθήνας ως σαξοφωνίστας στην ορχήστρα του Λυκούργου Μαρκέα και μετά με δικές του ορχήστρες.

Έχοντας ήδη αρχίσει να γράφει τραγούδια – με την Καίτη Μπελίντα, τον Τώνη Μαρούδα, τον Φώτη Δήμα, το τρίο Μπελκάντο. Και μετά, στα πρώτα χρόνια των ’70, σε μια ουσιαστικότατη συνεργασία με τον Πυθαγόρα, βγαίνουν άλμπουμ όπως «Ο Σταμούλης ο λοχίας», «Μικρές ώρες», «Ο δρόμος για τα Κύθηρα», «Αλβανία», που καθορίζουν ένα μουσικό ύφος και κλίμα που ταιριάζει στην εποχή. Γιάννης Καλατζής, Γιώργος Νταλάρας, Λίτσα Διαμάντη (σε δεύτερες, κυρίως, φωνές ), Γιάννης Πάριος, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Σταμάτης Κόκκοτας, Δημήτρης Μητροπάνος, Χριστιάνα, Μαρινέλλα – σε τραγούδια που ντοκουμεντάρουν μια εποχή.

Μετά, το 1974, «Ο Γιώργος Κατσαρός παρουσιάζει τον… Γιώργο Κατσαρό» ως σολίστ στο άλτο σαξόφωνο (και, αργότερα, λίγο σοπράνο ), εγκαινιάζοντας και για την ελληνική δισκογραφία μια σειρά από lounge δίσκους –που τότε λέγονταν easy listening– με μελωδίες από το διεθνές ρεπερτόριο και επιτυχίες της εποχής. Το γεγονός αυτό, πέρα από τη… χαλαρωτική αξία αυτής της μουσικής, έχει και μια ευρύτερη σημασία, καθώς παρακολουθώντας την εξέλιξη της σειράς αυτής παρακολουθούμε και την πορεία των pop hits: «Godfather», «Emmanouela» (sic ), «Petit fluer» (ξανά sic! ), «Don’t cry for me Argentina», «Bilitis», «Love boat», «Chariots of fire», «Another brick in the wall», «La bamba», «Lambada», «Europa», «Twist in my Sobriety», «Why can’t we live together», ανάμεσα σε πολλαπλάσιες ελληνικές επιτυχίες, φυσικά.

Αυτή η σειρά των δίσκων, που πρέπει να σταμάτησε κάπου στις αρχές των ’90s, θα μπορούσε να έχει την cult αξία της. Όπως και το άλμπουμ με τίτλο «Ο Γιώργος Κατσαρός παίζει Gipsy Kings» εκείνης της περιόδου. Ο Γιώργος Κατσαρός ως τηλεοπτική περσόνα έχει ιστορία και πριν από το «Να η ευκαιρία». Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 παρουσίαζε μια σημαντική τηλεοπτική εκπομπή με προσκεκλημένους διάφορους καλλιτέχνες.

Είναι έντονο στη μνήμη μου το ότι εκεί άκουσα για πρώτη φορά τον Διονύση Σαββόπουλο και τα Μπουρμπούλια του να παίζουν τον «Μπάλλο» – προφανώς και δεν υπάρχει ντοκουμέντο από αυτή, καθώς οι εκπομπές ήταν ζωντανές και δεν γράφονταν σε βίντεο. Πάντως, με το «Να η ευκαιρία» είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι στα γκρουπ του συνεργαζόταν πάντα με κορυφαίους μουσικούς, όπως ο αείμνηστος σπουδαίος πιανίστας και φίλος Μάρκος Αλεξίου.

Όλα αυτά τα χρόνια συναντάμε τον Γιώργο Κατσαρό σε μουσικές για το θέατρο, σε μελωδικές jazz συναντήσεις με τον Μίμη Πλέσσα, πιο πρόσφατα σε μουσικές παραστάσεις για την επιθεώρηση, σε gigs στο «Half Note Jazz Club» κ.α. Στα 82 του χρόνια σήμερα, ο Γιώργος Κατσαρός εξακολουθεί να έχει έντονη παρουσία. Έτσι λοιπόν, στις 8 και 9/2 κάνει δύο μεγάλες συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής με τίτλο «50 χρόνια Γιώργος Κατσαρός», με συμμετοχές εμβληματικές, όπως αυτές του Γιάννη Πάριου και της Μαρινέλλας, ενώ το κύριο σώμα των τραγουδιών του θα πουν ο Μανώλης Λιδάκης, ο Δημήτρης Μπάσης και η Μελίνα Ασλανίδου, με guest τον Ηλία Κλωναρίδη. Επίσης, στη σκηνή ως σαξοφωνίστας συναντά τον Μίμη Πλέσσα, τον Κώστα Χατζή και τον Νίκο Ιγνατιάδη ενώ, φυσικά, διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, παρουσιάζοντας ένα πανόραμα της μουσικής του δράσης.