İzmit'te faaliyet gösteren bir Psikolojik Danışmanlık ve Yaşam Koçluğu merkezinin 3-8 yaş arasında 500 çocuk üzerinde yaptırdığı araştırmaya göre, bu çocuklardan yüzde 25'nin internet ve televizyon bağımlısı olduğu, geri kalanının da birçok psikolojik sorunlarla içiçe bulunduğu ortaya çıktı. Özellikle 3-8 yaş arası çocukların yaşlarına uygun bilgi almalarının sağlanması istendi.
İzmit'te 7 yıldır Psikolojik Danışmanlık ve Yaşam Koçluğu hizmeti veren Zeynep Doğanay, 3-8 yaş arası 500 çocuk üzerinde yaptıkları araştırma sonuçlarının sorunu gözler önüne serdiğini söyledi. Doğanay araştırmaya göre çocukların yüzde 25'inin internet ve televizyon bağımlısı çıktığını; yüzde 12'sinin aşırı sinirli, yüzde 12'ninin kuralsızlık içinde olduğu, yine yüzde 12'sinin bağıran ve ısırma eğilimli, yüzde 10'unun aşırı duygusal, toplam yüzde 26'lık diğerlerinin ise korkuları olan, içine kapanık ve iletişimsiz, okula gitmek istemeyen, konuşma problemi olan, anne-baba boşanmalarından kaynaklı deprasyona girenlerin oluşturduğunu açıkladı.
Zeynep Doğanay araştırma sonuçlarını paylaşırken, yeni teknolojilerle birlikte çocukların eski oyun alışkanlıklarının kaybolduğunu belirterek şunları söyledi:
'1,5 YAŞINDA ÇOCUK İNTERNETE GİRİYOR'
"Geçtiğimiz günlerde bir aile geldi. Gururla 1.5 yaşındaki çocuğunun internete girebildiğini söyledi. Bir başka aile 6 aylık bebeklerine yemeğini yedirirken sürekli müzik dinlettiklerini veya televizyon seyrettiklerini anlattı. Bizimle görüşmeye gelen bir başka ailemiz ise çocukları ile birlikte yaşadıkları sorun için karşımızda otururken, bir yandan ellerinde mobil telefonlarla yazışıyorlar. İnternet, bilgisayar ve televizyonun olumsuz unsurlar olarak ifade etmek istemiyorum. Aksine sayılamayacak kadar çok yararları var. Üstelik her geçen yıl bu yararlar daha da artacaktır da. Ancak sorun, çocuğumuzun hayatına giren şeylerin yararlı veya zararlı olmasının, o şeyi nasıl kullandığımızla ilgisi olduğunu göz ardı etme noktasında ortaya çıkıyor. Örneğin 3 - 8 yaş arasındaki çocuklarda karşılaştığımız psikolojik rahatsızlıkların ana sebebi, yaşlarından önce o yaşa uygun bilgiyi almaları, bu nedenle söz konusu bilgiyi pekiştirememeleri ve bunun sonucunda da kaygı, korku, takıntı ve hiperaktivite oluşturmalarıdır."