Thuis werd de oorlog niet verzwegen, zegt zijn tweede zoon Michael Frijda. 'Mijn vader praatte wel over de oorlog, maar alleen in verhalen, in anekdotes. Ze werden afstandelijk verteld. Gevoelens deden niet mee.' Tot zich op latere leeftijd een omslag voordeed. Emoties kwamen los tijdens een bezoek dat Michael met zijn vader, inmiddels in de zeventig, bracht aan Yad Vashem, het herdenkingscentrum voor Holocaustslachtoffers in Jeruzalem. 'Toen mijn vader in een boek de naam van zijn vader tegenkwam, had ik ineens een huilende jongen van 17 jaar aan mijn arm', zegt Michael Frijda. Zijn vader kon of wilde zijn emoties niet langer wegdrukken. 'Daardoor kreeg mijn relatie met mijn vader er een dimensie bij. Hij werd een completer mens.' Vader en zoon gingen in de jaren daarna samen naar Auschwitz en naar Friesland. Michael Frijda spreekt van een 'tweede ronde' in het leven van zijn vader. 'Het gewroet in het verleden heeft ons dichter bij elkaar gebracht.'

De wetenschapper Frijda maakte al snel naam met zijn in 1956 voltooide promotieonderzoek naar gelaatsexpressies. Zijn grote doorbraak, ook internationaal, kwam met het verschijnen van The Emotions.