Als moeder van vier jonge kinderen is zijn actief in de MR van de OBS in Kudelstaart en samen met Sandra Maarse en Deborah Bothe, met wie wij vorige week spraken geeft ze workshops in professioneel profileren. Deborah lijkt het bijzonder boeiend, maar ook lastig om jongvolwassenen te begeleiden, vanwege hun beperkte ervaring. Hoe pakt zij dat aan?

Lonneke: ,,Als je niet veel werkervaring heb is het lastig om aan te geven wat je belangrijk vindt in een beroep. Maar je kunt wel naar andere situaties kijken waarin je als jongere actief bent geweest en die je erg leuk vond. Als vrijwilliger of als leider bij jongerenkampen. Waarom heb je voor een bepaalde rol gekozen? En hoe beviel dat. Antwoorden daarop kunnen veel duidelijkheid scheppen. Ik ben psycholoog en mijn beroep betekent dat ik mij met name bezig houdt met mens en werk. Als mensen problemen hebben op het werk, dan kan ik ze daarbij begeleiden. Door het probleem in kaart te brengen: waar loop je tegenaan? Wat is er aan de hand? En hoe vinden we een oplossing?

Daarnaast geef ik sollicitatietrainingen aan mensen die een nieuwe baan zoeken. Maar ook aan jongeren die voor het eerst op de arbeidsmarkt komen en geen idee hebben hoe zo'n sollicitatiegesprek verloopt en hoe ze zich daar goed op kunnen voorbereiden. Verder begeleid ik mensen die na ziekte weer gaan werken en die te maken hebben met beperkingen, een reïntegratieproces waarbij we samen gaan kijken wat er mogelijk is en welk werk daar bij past. Er komen ook mensen bij mij die al jaren een beroep hebben, graag iets heel anders willen doen, maar geen idee hebben wat. Die zijn zoekende naar een vak dat bij hen past. En dan zijn er nog de jongeren die met beroep- en studiekeuze bezig zijn."

Voor wie werk je?

,,Ik heb mijn eigen bedrijf: Coach@home. Dat doe ik nu een jaar. Daarvoor heb ik verschillende werkgevers gehad; ik heb onder andere een periode bij KLM gewerkt en daar loopbaanbegeleiding en training gedaan. Dus ik kom wel uit het vak; ik ben alleen recentelijk voor mijzelf begonnen. KLM huurt mij nu weer in, daar heb ik een aantal cliënten die ik vanuit reïntegratie begeleid en waarbij we intern op zoek zijn naar een andere baan. Maar ook FloraHolland is een opdrachtgever, daar kan het bijvoorbeeld gaan om mensen die op zoek zijn naar iets anders, maar niet weten wat ze echt willen."

Krijg je ook mensen particulier?

,,Ja, dat gebeurt ook. Die hebben op mijn website gekeken of via anderen informatie verkregen. Hierbij gaat het ook om mensen met een loopbaan- of werkgerelateerde vraag. En dat zijn niet alleen mensen in de regio, ook van verder weg krijg ik verzoeken om begeleiding. Ze komen hier, maar vaak ga ik naar mensen toe; daarom heet mijn bedrijf Coach@home. Dat doe ik niet alleen om goed inzicht in hun situatie te krijgen, maar vooral om het de cliënt makkelijker te maken."

Waarom heb je, toen je aan de studie psychologie begon, specifiek gekozen voor de relatie met arbeid?

,,Ik heb er ook wel over nagedacht om klinische psychologie te gaan studeren; dan kun je bijvoorbeeld aan de slag binnen de gezondheidszorg of psychiatrie, maar ik heb mij een beetje laten leiden door het feit, dat daar helemaal geen werk in was. Ik heb een jaar de Pabo gedaan; daar kwam ik in aanraking met psychologie en toen dacht ik: dit vind ik wel heel erg leuk. Mijn plan was om kinder- en jeugdpsychologie te gaan studeren, maar toen ik eenmaal begon kreeg ik te zien welke vakgebieden er allemaal binnen psychologie vallen. En dat bleek heel erg breed. Bedrijfspsychologie vond ik heel erg leuk en omdat klinisch op dat moment een heel slecht arbeidsperspectief had, heb ik gekozen voor bedrijfspsychologie. Ik moet wel zeggen dat het nog steeds kriebelt om meer van klinische psychologie af te weten. Dus ik sluit niet uit, dat ik dat nog eens ga doen."

Is het een interessanter dan het andere?

,,Nee, dat is het niet. Het is allebei interessant. Het bedrijfsleven biedt echter meer perspectief op werk en je kunt evengoed één op één mensen begeleiden. En dat vind ik leuk. Een stuk met iemand meewandelen, helpen met de keuzes die hij wil maken en vervolgens gaat hij gewoon weer zijn eigen weg. Ook met het onderwijs heb ik nog steeds raakvlakken. Ik geef trainingen en sta dus ook voor de klas; alleen wel voor volwassenen. In de begeleiding van mijn cliënten, ga ik zowel bij jongeren als bij volwassenen terug naar de basis: wie ben je? wat kan je? en wat wil je? Als je dat in kaart hebt, kun je gaan kijken welke beroepen daar bij passen. En of je dat nou doet als je 18 of 48 bent, maakt in wezen niet uit.''

Wat is de gouden tip op het terrein van sollicitatie en beroepskeuze?

,,Blijf jezelf. Dat is het meest belangrijke. Ga jezelf geen geweld aan doen om te passen in dat plaatje. Dan heb je straks misschien wel de baan, maar word je er ongelukkig van of kan je het niet waar maken."

Wie ga je uitnodigen voor het volgende gesprek?

,,Marcel Groeneveld, hij is seringenkweker en ik wil graag van hem weten hoe hij ervoor zorgt dat in een economisch slechte tijd, het 'luxe-product' seringen toch goed verkoopt? Daarnaast heeft hij fysiek zwaar werk. Lange dagen, vroeg opstaan, veel lichamelijk werk. Ik ben zelf helemaal geen ochtendmens en heb een voornamelijk 'zittend' beroep. Hoe houdt hij dat vol?"