Mads Junker is geen doorsneevoetballer: hij haalde de Deense nationale ploeg in het handbal.
© BELGA

“Vroeger, toen ik psychologie en dan sociologie studeerde, was voetbal voor mij nog een bijzaak, niet de eerste keuze”, vertelt Junker in een uitgebreid interview met Sport/Voetbalmagazine. “Na de derde aanbieding om voetballer te worden ben ik er dan maar op ingegaan. Ik twijfelde eerst of ik zou studeren of voetballen, maar na anderhalf jaar kreeg ik het antwoord: ik werd topschutter van Denemarken en kwam in de nationale ploeg. Ik kwam daarna bij Vitesse binnen met een hoog verwachtingspatroon en toen dat er niet uitkwam, had ik het best moeilijk omdat ik er voor het eerst niets naast te doen had, zoals mijn studie.”

Talent voor tennis en handbal

Eigenlijk was voetbal niet zijn eerste liefde, zo verklapt de Deen in het gesprek: “Mijn hele familie tennist, wat ik tot mijn vijftiende ook heb gedaan. Ik stond op een gegeven moment in de top tien of vijftien van Denemarken en in de nationale ploeg van het handbal.”

“Voetbal was bijzaak. Ik speelde in een dorpsploegje, maar toen we geen spelers genoeg meer hadden omdat ze in de supermarkt vakken moesten gaan vullen, moest ik naar een andere club en is het heel snel gegaan. Ik ben best een sociale jongen en dat je in het tennissen zoveel op jezelf bent, sprak mij niet zo aan. Ik vind groepsprocessen interessant – daarom heb ik ook sociologie gestudeerd.”

Hij durft wel eens sociologische experimentjes te voeren op zijn ploegmaats, zo blijkt. “Bij elke mens is het zo dat als je ergens voor de eerste keer gaat zitten, zoals op de bus, je denkt dat die plaats van jou is. In mijn opleiding hadden we vaak cases die daarover gingen. Dus ben ik gisteren een stoel naar rechts opgeschoven en dan zie je ze denken: hey, dat was toch mijn plaats? (lachje) Vasthouden aan het vertrouwde is eigen aan de mens. Dat zijn kleine dingen, maar best grappig soms.”

“Psychologie ben ik beginnen te studeren omdat ik dat wel ontspannend vond en mijn vriendin dat toen studeerde. Het mentale aspect vind ik interessant. Tachtig procent van wat je bereikt, is afhankelijk van wat er zich tussen je oren afspeelt. Belangrijk is te weten wat je doelstellingen zijn – dat zal elke mental coach je zeggen. Nou, de mijne zijn twaalf goals maken en bijna elke wedstrijd in de basis staan.” (RDG)