Als commissies die financieringsaanvragen van alle wetenschappers beoordelen, kritischer worden naar aanleiding van de affaire-Stapel, is dat alleen maar goed. Als ze alleen kritischer worden over aanvragen van sociaal psychologen, is dat kwalijk. Dat zei Daniël Wigboldus, voorzitter van de vereniging van sociaal psychologen ASPO, woensdag na afloop van de presentatie van het eindrapport over de fraude van Diederik Stapel.

De conclusies hakken er behoorlijk in bij sociaal psychologen, stelt Wigboldus. Volgens hem is het zaak om naar aanleiding van de affaire-Stapel meer aandacht te besteden aan replicatie binnen de sociale psychologie. 'Als je experiment je hypothese bevestigt, moet je daar niet te snel vrede mee nemen. Dan moet je het experiment nog eens uitvoeren om te kijken of het nog steeds klopt. Dat wordt nu nog te weinig gedaan.'

Volgens Wigboldus is de grens tussen zorgvuldige en onzorgvuldige wetenschap niet steeds heel duidelijk. 'Als je willens en wetens bepaalde gegevens weglaat om je resultaten mooier te maken is dat natuurlijk fraude. Maar soms is het moeilijk om te bepalen wat je wel en niet moet rapporteren. Hoe relevant is het om te schrijven over experimenten aan het begin van je onderzoek die je later verfijnd hebt, omdat de opzet niet helemaal klopte?', vraagt de sociaal psycholoog zich af.

Binnen zijn vakgebied is inmiddels wel duidelijk dat het goed is om preciezer en uitgebreider te rapporteren over wat er precies allemaal gedaan is in een onderzoek en welke gegevens eventueel zijn weggelaten.