Πρόκειται για έναν από τους πλέον ικανούς νεο - Οριενταλιστές, γράφει η τουρκάλα δημοσιογράφος, «αφού η γνώση του για την "Ανατολή" βασίζεται σε πολύχρονη έρευνα, διατύπωση θεωριών και γλωσσικές ικανότητες». Πολλοί από τους αυτοαποκαλούμενους «ειδικούς», δεν μπαίνουν στον κόπο να μάθουν το αντικείμενο για το οποίο γράφουν, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να προσφέρουν τις «φιλόδοξες» ιδέες τους για το ζήτημα. Βιβλία, άρθρα και γνώμες για τον ισλαμισμό και το Ισλαμικό Κράτος και τις «ρίζες και τις προοπτικές τους», αναφέρει η Μερτ, «φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια» από δυτικούς αναλυτές, χωρίς όμως να προσφέρουν κάτι στη συζήτηση ή να έχουν εμβαθύνει στο θέμα, ενώ πολλές φορές παρουσιάζουν έλλειψη γνώσεων.

Ο Ρουά, συνεχίζει, δεν είναι από αυτούς, αφού ανήκει στην εκλεπτυσμένη σχολή των «νεο - Οριενταλιστών». Ακόμη και ο τίτλος του βιβλίου του είναι επικριτικός προς τους κλασσικούς Οριενταλιστές και την ερμηνεία που δίνουν στην «Ανατολή» ως μία εξωτική, ανιστορική φαντασίωση. Παρ' όλα αυτά, το βιβλίο του Ρουά, λέει η Μερτ, υποβαθμίζει τη φιλοδοξία του συγγραφέα του, αρχικά με το να πατρονάρει τη στάση προς τους ανθρώπους για τους οποίους γράφει. Συγκεκριμένα ο Ρουά, «μιλάει με τη γλώσσα της ανωτερότητας», σχεδόν ρατσιστικά, όταν αναφέρεται στους «μειλίχιους Αφγανούς» που δεν γνωρίζουν τίποτε για τον κόσμο στον οποίο ζουν ή για την κυβέρνηση των Τατζίκ την οποία χαρακτηρίζει «ομάδα δολοφόνων».