Νέα έρευνα ανακάλυψε ότι οι καρχαρίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της κλιματικής αλλαγής, και προειδοποιεί πως η υπεραλίευσή τους θα έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα από το θαλάσσιο πυθμένα.

Οι Αυστραλοί ερευνητές του Πανεπιστημίου Ντήκιν διαπιστώσαν ότι η αλιεία και θανάτωση των καρχαριών και άλλων μεγάλων ψαριών οδηγεί σε υπεραφθονία των θηραμάτων τους, όπως οι χελώνες, τα σαλάχια και τα καβούρια. Ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών των θαλάσσιων πλασμάτων σημαίνει ότι η βλάστηση που αποθηκεύει άνθρακα καταναλώνεται σε μεγαλύτερες ποσότητες.

«Οι καρχαρίες, είτε το πιστεύετε είτε όχι, συμβάλλουν στην πρόληψη της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο καθηγητής Πίτερ Μακρίντι, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια ότι τα υποθαλάσσια λιβάδια, οι αλυκές και τα ριζοφόρα δέντρα απορροφούν τεράστιες ποσότητες άνθρακα για εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια, και μάλιστα 40 φορές πιο γρήγορα από ό,τι τα τροπικά δάση. Καθώς τα αρπακτικά υπεραλιεύονται, η υπόλοιπη θαλάσσια ζωή είναι ελεύθερη να καταναλώνει αυτή τη χρήσιμη βλάστηση.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το Ακρωτήρι Κοντ της Μασαχουσέτης ως παράδειγμα, για να παρατηρήσουν αυτή η διαδικασία. Η υπεραλίευση στην περιοχή οδήγησε σε μία τεράστια αύξηση στον αριθμό των καβουριών με αποτέλεσμα να έχει καταστραφεί μία αλυκή, η οποία αν και είχε επιφάνεια μόλις 1,5 τετραγωνικό χιλιόμετρο, απελευθέρωσε 250.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα που είχε αποθηκευθεί στο έδαφος.

«Αν χάσουμε μόλις το 1 τοις εκατό των θαλάσσιων οικοσυστημάτων που απορροφούν άνθρακα, θα ήταν ισοδύναμο με την αποδέσμευση 460 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, δηλαδή την ποσότητα που εκπέμπουν περίπου 97 εκατομμύρια αυτοκίνητα», δήλωσε ο Μακρίντι.

«Πιστεύω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια καλή ματιά στον τρόπο με τον οποίο η φύση συμβάλλει στην άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής και να προσπαθήσουμε να αφήσουμε τη φυσική διαδικασία να λειτουργήσει σε πλήρη ισχύ», πρόσθεσε.